Brussel: ‘Hellhole’ of slachtoffer van een globaal probleem?

Een paar jaar geleden noemde Donald Trump Brussel een “hellhole” – een uitspraak die destijds op veel verontwaardiging stuitte. Maar met de recente schietincidenten in de Belgische hoofdstad rijst de vraag: had hij misschien een beetje gelijk? Of is Brussel eerder een slachtoffer van een wereldwijd probleem dat steeds moeilijker te controleren valt?

Brussel in de greep van drugsgeweld

De recente schietpartijen in de hoofdstad tonen aan dat het geweld tussen rivaliserende drugsbendes escaleert. Dit is geen nieuw fenomeen. Grote Europese steden zoals Amsterdam, Parijs en zelfs Stockholm kampen met vergelijkbare problemen. Illegale drugshandel is een miljardenindustrie waarin gewelddadige bendes strijden om territorium, met alle gevolgen van dien: moorden op klaarlichte dag, onschuldige slachtoffers en een groeiend gevoel van onveiligheid bij de bevolking.

Toch blijft Brussel een bijzondere casus. De stad heeft een complexe demografische mix, een gefragmenteerd politiek landschap en een politieapparaat dat niet altijd optimaal samenwerkt tussen de verschillende gewesten. Dit maakt de bestrijding van georganiseerde misdaad extra uitdagend.

Een lokaal probleem of een globaal fenomeen?

Wie Brussel afschildert als een “hellhole” miskent dat dit probleem niet exclusief Belgisch is. Overal waar drugskartels en georganiseerde misdaad vrij spel krijgen, ontstaan dezelfde symptomen: geweld, corruptie en een ondermijning van de rechtsstaat. Dit fenomeen is zichtbaar in Zuid-Amerika, de VS, maar ook in grote delen van Europa.

België heeft door zijn strategische ligging en grote haven van Antwerpen een sleutelpositie in de Europese drugshandel. Criminele netwerken gebruiken de stad als draaischijf voor cocaïnesmokkel, wat onvermijdelijk leidt tot territoriumgevechten. De explosie van geweld in Brussel is dus eerder een symptoom van een groter probleem dan een op zichzelf staand incident.

Wat is de oplossing?

Een échte oplossing vergt een multilaterale aanpak. Hier zijn enkele kernpunten die kunnen helpen:

1. Strengere grens- en havencontroles – Antwerpen is een toegangspoort voor drugs in Europa. Een verhoogde controle op containers en betere samenwerking met Zuid-Amerikaanse landen kunnen de toevoer beperken.
2. Internationale samenwerking – Criminele netwerken opereren over landsgrenzen heen. Een intensievere samenwerking tussen Europese politiediensten (zoals Europol) is cruciaal om bendes te ontmantelen.
3. Gerichte repressie en preventie – De politie en justitie moeten niet alleen hard optreden tegen bendeleden, maar ook investeren in preventie bij jongeren die vatbaar zijn voor rekrutering door criminelen.
4. Legalisering en regulering? – Een controversiële maar steeds vaker genoemde oplossing is de legalisering van bepaalde drugs. Dit zou de macht van criminele netwerken kunnen ondermijnen, zoals eerder gebeurde met alcohol na het einde van de drooglegging in de VS.

Conclusie

Brussel heeft problemen, maar is geen “hellhole”. De stad lijdt onder een globaal fenomeen: de opkomst van gewelddadige drugsbendes die vechten om territorium. Dit is niet alleen een Belgische, maar een Europese en zelfs mondiale uitdaging.

De sleutel tot de oplossing ligt in een brede aanpak: betere grenscontroles, internationale samenwerking en misschien zelfs heroverweging van de huidige drugswetgeving. Alleen zo kunnen we steden als Brussel beschermen tegen een verdere escalatie van geweld.